میزند سر از البرز آفتاب آزادی***میرسد به پیروزی انقلاب آزادی

برافراز،برافراز

به بام البرز کوه

قرین با فر وشکوه

ای پرچم سرزمین ما ایران

بیفشان به گور زندگانمان

،به گور مردگانمان،جاودان

فروغ آزادی ،آبادی،شادی

فرازی از سرود اجرا نشده پرچم

پس از روزگاری دراز، و این همه راهها و رنجها و تجربه ها و تلخی ها مقدسات من اینهاست:احترام به حیات ،آزادی و دموکراسی و صلح، و مبارزه کردن برای به واقعیت رساندن اینها،بعد از این همه راهها و رنجها و تجربه ها و تلخی ها، گناهی را جزبی احترامی به این همه و ویرانی حیات و صلح و آزادی و دموکراسی به رسمیت نمی شناسم،آنچه صواب است و ٍثواب!حتی مفهوم والای فلسفی خدا،ومیهن پرستی و مردم دوستی وچند و چونی اخلاق شخصی وتنظیم رابطه با این وآن، پیرامون اینها زاده می شود و معنا ومفهومی به درد بخور و کارساز پیدا می کند،وآنچه ناصواب است و ناثواب! حتی مصداق ابلیس و اهریمن وبیزاری ازاستبداد و جمهوری سیاه ولایت فقیه! در بی احترامی و خیانت به این همه پدید می آید و الباقی افسانه است و افسون

________________________________________________________________

وسرود دانشگاه این است که

به ظلمت نهان شده در آتش رضا نخواهيم داد

به ابليس نهان شده در خدا رضا نخواهيم داد

به جهل آذين شده با دانش رضا نخواهيم داد

به زشتى نهان شده در زيبائى رضا نخواهيم داد

به استبداد نهان شده در آزادى رضا نخواهيم داد

به پلشتى رضا نخواهيم داد

كه به شمامستبدان و مرتجعان رضا نخواهيم داد
ادامه شعری به یاد و برای یاران دلاوردانشگاه