اگر خاک غربت بداند
***
فارغ از آن همه رنج و رزم و راه
آرام بیارام
چون جهان بی پایان آرمیده در خویش
وفارغ از آن همه سودا و سفر
رهاباش و بنگر
چون کبوتری سپید و رها از هر قفس
فارغ از آن همه رنج و رزم و راه
آرام بیارام
چون جهان بی پایان آرمیده در خویش
وفارغ از آن همه سودا و سفر
رهاباش و بنگر
چون کبوتری سپید و رها از هر قفس
که به شادی درجان بی پایان خویش میگذرد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر