در پشت دریچه دارالامامه. اسماعیل وفاغوغای چریکان نیست در میدان
و خروش تفنگهاشان
نه مجاهدانند و نه فدائیانند
ونه رزماوران کرد و برشوریدگان بلوچ
این صدای سرود خشمگین اشکهای تمام مادران این سرزمین است
تمام مادران این سرزمین
این صدای اشکهای مادران کردان و ترکان و بلوچان و ترکمانان و گیلانیان است
این صئای اشکهای مادران لران و فارسان وقشقائیان و عربان و مازندرانیان است
که ریشه در تمام آبها و ابرهای این میهن دارد
این تمام آبهای این سرزمین است که میخروشد ومیجوشد
و این تمام ابرهای این سرزمین است که می آید و میبارد
و این تمام آههای این سرزمین است در هیئت آتشفشانی از دهانی مشترک
اماما!ادامه شعردرر پشت دریچه دارالامامه. اسماعیل وفا
۱ نظر:
شنيدم توبه كردي و زنت را هم پس گرفتي.درسته؟
ارسال یک نظر