اين را از غروب بپرس درانتهاي پرواز و ضربان قلبهايشان. به صداي قناري آيا گوش كرده اي به ترانة باد و برگ و ماه كه در رود به سفرمي رود زنبورهاي عسل شاعرند گلها اين را مي دانند من شاعرم چشمهاي تو اين را مي دانند وقتي با بوسه هاي من بسته مي شوند و شيشة عطرگمشد ه ات در قفسة قهو ئي اتاق من.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر